CACTUScultural and publishing institue
شعری از فیروزه فزونی:
«آسمان رنگ خاک،دریا رنگ خون »
روزی در پس امروز پنهان است
که خورشیدش رنگ دیگری است
آسمانش نیز
درختها ریشه در آسمان دارند و
ستاره ها پای در زمبن
من پا در هوا
میان جنگل شهر قدم می زنم
آدمها حتی سکوتم را دریده اند
آه هایم را جویده اند
ونگاهم را در هوا میزنند
خون رگها یم، حتی هوایش را مکیده اند
آسمان رنگ خاک و دریا رنگ خون
درختان عزا دار جنگل و
جنگل سیاه پوش آسمان
دریا غران و ستاره ها
وحشتزده در میانش غوطه می خو رند
و تو در اینهمه واژگونی
همچنان تیشه به ریشه ای میزنی
که مد تهاست خشکا نیدی اش