CACTUScultural and publishing institue                   انتشارات کاکتوس

 

                                    دیدار در پگاه

نیمه شب است و روی زمین و زمان سیاه            نه سوسوی  ستاره نه سیمابشار ماه

 طرفی نبسته هیچ ز بینائی ای دریـــــــــغ            بر خیره درسیاهی شب میکنم نگاه 

کورانه دست سایم وهر سو صدا کنــــــــم            یاران خویش را و جوابی نیاید آه

 نم پس نداد ابر پر افســـــــــــــون انتظار            وان صاعقه پدید نیامد ز گرد راه

 زانوی عزم راست نشد تا «تنن» شکست            سوگ پدر بس است یتیمان بی پناه!

با یاد آن محال گنـــــه بخـــــش تا بچـــــند           احساس خاری آور شرم و غم و گناه؟

گویا«تننت» اخته شـــــــد و بی پسـر بماند           ورنه، زبون شدید چرا؟ روی من سیاه

شور پدر کشی است در آهنــــــــگ هم تم           اما چه ارج، گرنه برآیم زجای و گاه

در انتظار خویشــــــم و میرویم از درون           در این سیاه پــــــهنه بیـــــابان بی گیاه

 تا شعله ور در آتـــــــش خورشید بشکفیم          همسنگران گمشده! دیدار در پــــــــگاه